อรรถาธิบายดุอาประจำวันที่7 ของเดือนรอมฎอนอันจำเริญ

โอยอายาตุลลอฮ มุจตะฮีดีย์

แปลและเรียบเรียงโดย ศิษย์เก่าดารุซซะฮ์รอ (อ.) (มัรยัม  แนะนวล)

اَللّـهُمَّ اَعِنِّى فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَقِيَامِهِ وَجَنِّبْنِى فِيهِ مِنْ هَفَواتِهِ

وَ اَثَامِهِ وَارْزُقْنِى فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِيقِكَ

يَا هَادِىَ الْمُضِلِّينَ

โอ้ อัลลอฮฺ โปรดช่วยเหลือข้า ฯ ในการถือศีลอดและการกิยาม

โปรดนำข้า ฯ ให้ห่างไกลจากความต่ำทรามและบาปทั้งหลาย

โปรดให้ข้า ฯ สัมฤทธิ์ผลต่อการรำลึกถึงพระองค์ตลอดไป

ด้วยการช่วยเหลือของพระองค์ โอ้ พระผู้ทรงชี้นำบรรดาผู้หลงทางทั้งหลาย

اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ

โอ้อัลลอฮ ในเดือนรอมฎอนโปรดทำให้ข้ามีชีวิตอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืนด้วยเถิด

ถ้าหากพระองค์ช่วยเหลือเจ้า เจ้าจะไม่เข้าใจคำว่าหิวกระหาย จะไม่เข้าใจความเหน็ดเหนื่อย

ในการทำอิบาดัต จะอ่านดุอาอิฟติตะฮ จะอ่านดุอาอะบูฮัมซะสุมาลี และดุอาต่างๆ และเจ้าจะ

ไม่เหนื่อยเลย เพราะพระองค์นั้นได้ช่วยเหลือไว้

ดุอาฮัมซะสุมาลีอ่านในช่วงกุนูต

มัรฮูมอิชรอกี ได้บันทึกคำพูดของพ่อ (มัรฮูมอัรบอบ) ไว้ว่า ..... “รุ่งอรุณเเห่งเดือน

รอมฎอน ฉันได้ไปยังสุสานของอิม่ามอาลีและได้สังเกตเห็นว่ามีคนจำนวนหนึ่งซึ่งเขานั้นได้อ่าน

ดุอาอะบูฮัมซะสุมาลีในช่วงกุนูตของนมาซด้วยกับความจำและมีน้ำตาไหลริน ฉันได้นับคำนวณ

พวกเขา ซึ่งเห็นเป็นจำนวน 70 คน !! พวกเขาเป็นคนแบบไหนกัน  แต่ทว่าพวกเราจะอ่านดุอา

ทำไมเราถึงทำนมาซด้วยความเบื่อหน่าย !?

وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِه

โอ้อัลลอฮ ในเดือนรอมฎอนโปรดปกป้องข้าให้รอดพ้นและห่างไกลจากความผิดบาป

ขอพระองค์ประทานเตาฟีกในเดือนรอมฎอนให้ข้าอย่าได้ทำความผิดบาป รวมทั้งส่วนต่างๆของ

ร่างกายของข้าให้ถือศิลอดด้วยเถิด

ดั่งฮะดิษได้กล่าวไว้ว่า .....

«اِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ.... »

“จำเป็นที่หูและตา และส่วนต่างๆของร่างกายของเจ้าที่จะต้องถือศิลอด”

وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ

โอ้อัลลอฮ ในแต่ละวันของเดือนรอมฎอน ขอให้ข้าได้รำลึกถึงพระองค์อยู่เสมอ ไม่ว่าจะ

รำลึกถึงด้วยลมปากและปลายลิ้น ก็ถือเป็นการรำลึกหนึ่งเช่นกัน แต่ถ้าหากหัวใจรำลึกถึงพระองค์

ปลายลิ้นก็จะรำลึกถึงพระองค์ด้วยเช่นกัน แต่ถ้าหากเขาได้รำลึกถึงพระองค์แต่ปากโดยที่หัวใจของ

ข้านั้นได้เพิกเฉยจากพระองค์ ถือเป็นการรำลึกที่น่าเศร้าและอัปยศยิ่งนัก

ทุกๆสรรพสิ่งล้วนทำการจะสรรเสริญต่อพระองค์

ในเรวายัตได้กล่าวไว้ว่า .... “ถ้าหากว่าสัตว์ทั้งหลายไม่ได้รำลึกและสรรเสริญพระองค์ มันจะโดนกับดักอย่างแน่นอน  ไม่มีสัตว์ปีกตัวไหนที่จะโดนกับดัก นอกเสียจากว่าเวลาที่มันเพิกเฉยต่อการรำลึกถึงพระองค์ “

بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّین

โอ้อัลลอฮ ในเดือนรอมฎอนโปรดประทานเตาฟีกให้ข้ารำลึกถึงพระองค์อยู่เสมอ

โอ้ผู้ซึ่งชี้แนวทางผู้ที่หลงผิด เราต้องการเตาฟีกในการปฏิบัต ดังนั้นพวกเราจึงขอจากพระองค์

อย่าปล่อยให้รุ่งอรุณของเดือนรอมฎอนเลยผ่าน และจำเป็นที่จะต้องอ่านดุอาซะฮาร ถึงแม้ว่าเขาผู้นั้นจะไม่ถือศิลอดและเจ็บป่วยก็ตาม